Kalendarz
Wernisaż wystawy BWA: Małgorzata Wielek "piekło niebo czyściec raj swoją duszę tutaj daj"
Serdecznie zapraszamy na wernisaż nowej wystawy w Biurze Wystaw Artystycznych w Rzeszowie
Małgorzata Wielek - "piekło niebo czyściec raj swoją duszę tutaj daj"
KIEDY: 3.04.2025 godz. 18:00
GDZIE: BWA Rzeszów
Wystawa potrwa do 4.05.2025 r.
Małgorzata Wielek - urodziła się w 1976 w Limanowej. W latach 1997 - 2002 studiowała na ASP w Krakowie na wydziale malarstwa. W 2009 r obroniła doktorat pt. „Badanie serca” na macierzystej uczelni. W 2022 r otrzymała tytuł profesora w dyscyplinie sztuki. Zajmuje się malarstwem sztalugowym, rysunkiem i krótkimi formami literackimi. Brała udział w ponad 170 wystawach zbiorowych i około 50 indywidualnych.
W 2017 zdobyła II nagrodę w IV Piotrkowskim Biennale Sztuki. W 2016 - Grand Prix Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 4. Triennale Polskiego Malarstwa Współczesnego, Jesienne Konfrontacje, BWA Rzeszów. W 2015 zdobyła Nagrodę specjalną w III Piotrkowskim Biennale Sztuki w Piotrkowie Trybunalskim. W 2012 znalazła się w finale międzynarodowego konkursu Strabag w Wiedniu. W 2010 otrzymała I nagrodę w 8. Triennale Małych Form Malarskich – Toruń 2010 w Galerii Sztuki Wozownia w Toruniu. W latach 2010-1012 była współtwórczynią i koordynatorką międzynarodowego projektu artystycznego Przedmieścia realizowanego przez ASP w Krakowie z partnerami z Wiednia i Ostrawy.
Organizatorka ogólnopolskiego konkursu Zakłócenia realizowanego na UKEN oraz kuratorka Fosfor Art Gallery w Krakowie. W 2019 otrzymała Stypendium Twórcze Miasta Krakowa. Działa w duecie Czarny Zakład, propagując rysunki i tatuaże. Prowadzi Pracownię 16 z działaniami malarskimi. Profesor na UKEN w Krakowie, na Wydziale Sztuki.
"piekło niebo
czyściec raj
swoją duszę
tutaj daj"
Malarstwo Małgorzaty Wielek jest wieloznaczne i pełne paradoksów: zarazem dzikie i wysublimowane. Z jednej strony to pole ekspresji – śmiałej, osobistej, nasączonej emocjami wynikającymi z przeżyć i doświadczeń autorki. Z drugiej – stanowi obszar, w którym w sposób swobodny i wyrafinowany żongluje ona aluzjami do zakorzenionych w sztuce od wieków symboli i schematów przedstawieniowych.
Wgląd w tworzone przez artystkę rozbudowane, wielowątkowe i kłębiące się od motywów kompozycje pozwala oderwać się od ziemi, od „tu i teraz”, i zanurzyć w przestrzenie nadzmysłowe, oniryczne i surrealne. Wyłaniające się z jej obrazów zawoalowane nawiązania do ikonografii chrześcijańskiej czerpią z inspiracji płynących zarówno z symboliki hagiograficznej czy pasyjnej, jak i wizerunków aniołów upadłych i diabolicznych hybryd zaludniających najniższe kręgi piekielne. Skłonność do podejmowania dialogu z konwencjami sztuki religijnej wynika w dużej mierze z deklarowanego przez Wielek zamiłowania do malarstwa średniowiecznego oraz przełomu gotyku i renesansu. Wyraźnie wpłynęli na nią jednak także artyści epok późniejszych, jak chociażby William Blake (Piękna sytuacja [wg obrazu Ciało Abla znalezione przez Adama i Ewę], 2024) czy Johann Heinrich Füssli (Spotkanie przy stole [wg obrazu Nocna mara], 2024), którzy w swoich płótnach wypowiadali się o sferze duchowej w sposób daleko nieoczywisty i indywidualny. Tajemniczość i trudna do jednoznacznej interpretacji symbolika – to cechy malarstwa Wielek. W jej pracach da się dostrzec również echa alchemicznych rycin i ikonosfery ezoterycznej, a motywy wzięte niczym z kart tarota mieszają się z elementami zaczerpniętymi z kultury tatuażu.
Przez kompozycje malarki prowadzą nas konkretne, często powtarzające się motywy, składające się na zasób form charakterystycznych dla jej twórczości. Zazwyczaj wątki te mają zakorzenienie w ludzkim ciele i jego wielozmysłowym odczuwaniu. Istotną rolę odgrywa tu zwłaszcza wzrok. Percepcja płócien artystki zakłada dwukierunkowość spojrzenia: nie tylko my, widzowie, przyglądamy się płótnom, ale za sprawą oczu, stanowiących istotny element wielu prac (Oh Ignorance, 2021; Pies szatana, 2023; Grey Killer, 2024), także obrazy patrzą na nas. Wśród popularnych u Wielek motywów są również palce, którymi protagonistki i protagoniści jej dzieł wskazują na niebo (Index finger, 2023) czy wykonują wymowne gesty: błogosławieństwa (Do you understand what a nice gift it is, 2021) i lekceważenia (When I leave, I don't know where I am, 2021) albo szatańskiego pozdrowienia (Tout est manifique, 2022). Z dużą intensywnością pojawiają się też zwielokrotnione dłonie, ręce, nogi czy inne odnóża. Wyrastają one z korpusów postaci przypominających bóstwa czczone w odległych kulturach, np. hinduistyczną boginię Kali (Yellow, 2022), lub kadłubów półludzkich i półpajęczych stworzeń grożących, że swymi mackami mogą nas bez trudu pochwycić (Kindling, 2021; Nie widzę nieba, 2021). Kłębowiska konwulsyjnie powyginanych fragmentów ciał, które pojawiają się w tłach kompozycji artystki, narzucają skojarzenia z cierpiącymi duszami skazanymi na Sądzie Ostatecznym na wieczne potępienie – widywanymi chociażby na nastawach ołtarzowych Memlinga. Konotacje piekielne łączą się także z silnie obecnymw malarstwie Wielek żywiołem ognia (Born in flames, 2022; Fire consumes, 2022; Fire walk with me, 2022; Łapacze płomieni, 2023). Ten utrwalony kulturowo atrybut czarta wyłania się z większości jej prac, przywołując skojarzenia z ikonografią sił nieczystych.
Języki – już nie płomieni, a te wysuwające się z ust postaci – sygnalizują poczucie humoru, dystans i ironiczne nastawienie artystki, a nieraz wprowadzają do kompozycji pierwiastek erotyczny. Lubieżnie wysunięty niczym u węża, bazyliszka czy innego potwora język odczytać można też jako wyraz apetytu drapieżnika, który nastaje na swoją ofiarę, wyczekuje, by ją zaatakować i zjeść na śniadanie (Break-fast on the grass, 2023; Masters break-fast, 2024). Unaocznienie stanu zagrożenia i podszytej lękiem niepewności przeplatające się z próbą rozładowania owego napięcia narzędziami przewrotnymi i subwersywnymi – to clue malarstwa Wielek. Jej twórczość wyrasta ze świadomości opresyjności kultury, w której funkcjonujemy, gdzie nieustannie toczy się walka o nasze dusze. Bronią w tej kampanii są m.in. idee piekła, nieba, czyśćca, grzechu, odkupienia, pokuty i inne, pozwalające klasyfikować, oceniać i formatować ludzkie zachowania i decyzje.
Wielowiekowa tradycja artystyczna w dobitny sposób zwizualizowała i utrwaliła w powszechnej świadomości m.in. obraz pośmiertnych wiecznych mąk – groźbę wiszącą nad głowami tych, którzy nie podporządkują się surowym regułom doktryny. Epatowała również cierpieniem, by wynieść określone postaci na piedestał, a u reszty wzbudzić poczucie winy. Wyraźnie unaocznia to cytowana przez malarkę sztuka chrześcijańska z motywami krwawiących ran, otwartych, spływających posoką stygmatów czy wbitych w ciało ostrzy znanych z wizerunków Chrystusa z dolorystycznych krucyfiksów czy przedstawień św. Sebastiana. W pracach Wielek – odwrotnie niż w skodyfikowanych wzorcach ikono-graficznych czy katechetycznej wykładni – nic nie jest proste i jednoznaczne. Najbardziej godny zbawienia może okazać się pies (We'll all go to hell and dogs to heaven, 2022), ogniem zieją już nie wysłannicy piekieł, lecz anioły (Flying Angel, 2022), a w paszczy szatana spotkać można całkiem wesołe i zadowolone towarzystwo (666, 2023). W przypadku obrazów artystki diabeł (nomen omen!) tkwi bowiem nie tyle pod skórą (Devil behind the skin, 2023), co… w szczegółach.
Kuratorka wystawy - Natalia Cieślak
www.wielekmandrela.pl
www.instagram.com/m.wielek/
W trakcie wernisażu swój set muzyczny przedstawi duet Breakdown Society.
Breakdown Society to duet muzyczny eksplorujący granice dźwięku, łączący elektronikę z eksperymentalnymi formami muzycznymi. Ich twórczość balansuje na styku ambientu, techno, industrialu i avant-garde oraz innych gatunków muzyki elektronicznej tworząc hipnotyczne pejzaże dźwiękowe, które wymykają się jednoznacznej klasyfikacji.
Projekt powstał z potrzeby poszukiwania nowych brzmień i dekonstrukcji muzycznych schematów. W swoich utworach duet wykorzystuje zarówno analogowe syntezatory, jak i cyfrowe przetworzenia dźwięku, często sięgając po field recording, glitch oraz improwizowane struktury rytmiczne. Ich kompozycje to nieustanne napięcie między harmonią a chaosem, ciszą a hałasem, organicznością a mechanicznością.
Edee Dee (Edward Gil Deskur )
Hulbwoy (Tomasz Planta)
